آیا ازدواج موقت، مقدس و سبب رشد و تعالی است یا برعکس؟

در این نوشته به آن پاسخ میدهیم:

آیا ازدواج موقت مقدس است؟

آیا ازدواج موقت سبب رشد معنوی و نورانیت در زوجین میشود؟

آیا ازدواج موقت مذموم دینی هم داریم؟

ازدواج در اسلام دو گونه است: دائم و موقت.

هردو حلال و مقدس‌اند. البته روشن است که مقدس و  قدسی بودن این ازدواج موقت، در صورتی است که جهت افسارگسیختگی و جنون جنسی نباشد بلکه ازدواج موقتی که سبب رشد و تعالی و معنویت و نورانیت میشود آن ازدواجی است که حضرت امام باقر علیه السلام در روایات میفرمایند:

«وَ رَوَى صَالِحُ بْنُ عُقْبَةَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: قُلْتُ لَهُ لِلْمُتَمَتِّعِ ثَوَابٌ قَالَ «إِنْ کَانَ یُرِیدُ بِذَلِکَ وَجْهَ اَللَّهِ تَعَالَى وَ خِلاَفاً عَلَى مَنْ أَنْکَرَهَا لَمْ یُکَلِّمْهَا کَلِمَةً إِلاَّ کَتَبَ اَللَّهُ تَعَالَى لَهُ بِهَا حَسَنَةً وَ لَمْ یَمُدَّ یَدَهُ إِلَیْهَا إِلاَّ کَتَبَ اَللَّهُ لَهُ حَسَنَةً فَإِذَا دَنَا مِنْهَا غَفَرَ اَللَّهُ تَعَالَى لَهُ بِذَلِکَ ذَنْباً فَإِذَا اِغْتَسَلَ غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ بِقَدْرِ مَا مَرَّ مِنَ اَلْمَاءِ عَلَى شَعْرِهِ» قُلْتُ بِعَدَدِ اَلشَّعْرِ قَالَ «نَعَمْ بِعَدَدِ اَلشَّعْرِ» .» (من لا یحضره الفقیه، ج 3، ص 463)

ترجمه: صالح بن عقبه از پدرش نقل کرده که گفت: به امام باقر علیه السّلام عرض کردم آیا کسى که متعه کند بثواب میرسد؟ فرمود: چنانچه قصدش تقرّب به پروردگار متعال باشد و مخالفت با کسانى که آن را انکار دارند پس کلامى نگوید جز اینکه خداوند متعال بدان حسنه‌اى در نامۀ عملش بنویسد، و دست بسوى همسرش نگشاید مگر اینکه خداوند براى او حسنه‌اى ثبت کند، و چون با او نزدیکى کند خداوند تعالى گناهى از او بیامرزد، و چون غسل کند بتعداد هر موئى از بدنش که آب غسل بر آن بگذرد خداوند او را مورد عفو قرار دهد، عرض کردم بعدد هر مو؟ فرمود: آرى بعدد هر مو.

بنابراین اگر به قصد وجه الهی و مخالفت با تحریم‌کننده و تحریم‌کنندگان آن انجام شود (که خلوص چنین نیتی سخت است) چنین پاداشی در انتظار آن خواهد بود و چنین ازدواج موقتی قدسی و نورانی و سراسر معنویت خواهد بود.

اما اگر جهت شهوت رانی و افسار گسیختگی جنسی انجام شود، نتیجه آن است که روایت میفرماید:

و اینچنین موجب جلب بغض الهی نسبت به خود میشود.

خب این دو طرف قضیه بود، طرفی خیلی نورانی و ایده آل که موجب آمرزش گناهان میشد و طرف دیگر بسیار ناپسند که موجب جلب بغض الهی میشد. بدیهی است که حد وسطی هم اینجا وجود دارد مثلا جوانی که شرایط ازدواج دائم ندارد، انگیزه‌ی تنوع طلبی و سایر انگیزه های ناپسند را ندارد و فرد تنوع طلبی هم نیست ولی صرفا برای فرار از گناه متعه میکند، شامل این روایت نمیشود چون روایت شامل مطلاق ذواق میشود. البته کسی که میداند اگر ازدواج نکند به حرام میفتد واجب است ازدواج کند (کسی که به واسطه نداشتن زن به حرام می‌افتد، واجب است زن بگیرد  / مسئله 2461 رساله آقای سیستانی)